《浣溪沙·谁念西风独自凉》
谁念西风独自凉, 萧萧黄叶闭疏窗,沉思往事立残阳。
被酒莫惊春睡重,赌书消得泼茶香,当时只道是寻常。
![](/statics/imgs/loading.gif)
![](/statics/imgs/loading.gif)
![](/statics/imgs/loading.gif)
楼主
卿念之 发布于
2016-03-12 21:11:00 +0800 CST
寒蝉凄切,对长亭晚,骤雨初歇。都门帐饮无绪,留恋处、兰舟催发。执手相看泪眼,竟无语凝噎。念去去、千里烟波,暮霭沉沉楚天阔。
多情自古伤离别,更那堪、冷落清秋节!今宵酒醒何处?杨柳岸、晓风残月。此去经年,应是良辰好景虚设。便纵有千种风情,更与何人说?
![](/statics/imgs/loading.gif)
![](/statics/imgs/loading.gif)
![](/statics/imgs/loading.gif)
![](/statics/imgs/loading.gif)
楼主
卿念之 发布于
2016-03-12 22:58:00 +0800 CST