我已不想再用绵长的铺陈。即使再怎么语无伦次，即使最终的最终，我的感情也没办法触及到你.可是我还是遇见了这样的一个人，在我漫长的人生里，让我甘愿接受原来是这样的结局.在你所不知道的地方，和你所不知道的时间里，我所有不理解的执拗和坚持，都在你坦然的目光里面找到了解答.像所有那些我们一起经历的傍晚，夕阳把你的身影照的昏黄，面对着静谧雪松后喧闹的操场，我在每一束昏黄里，呼吸着有关于你的华彩和光亮.我只是想亲口对你说，那些你看不见的，我内心的挣扎起伏与释然，只是因为，爱你罢了.

หนูพยายามจะบรรยายแบบไม่มีที่สิ้นสุด ด้วยคำที่ยุ่งเหยิงทำให้นึกภาพตามไม่ออก จนในตอนจบสุดท้ายนั้น อามณ์ของหนูคงยังไม่เกงพอจะสือไปถึงคุณ หนูได้พบกับคนๆหนึ่ง คนที่ทำไห้หนูยอมรับจุดจบที่แม้จะเจ็บปวด แต่หนูก็ได้นับประสบการณ์จากคนๆนั้นในครั้งหนึ่งของชีวิต ที่ตรงนั้นและในเวลาที่คุณไม่รู้จะทำยังไง กับความดื้อรั้นที่เกินจะรับมือทั้งหมดของหนู ซึ้งหนูไม่อาจเข้าใจได้เพียงแค่มองเข้าไปในดวงตาของคุณ ยามสนธยาที่เราได้ใช้เวลาร่วมกันนั้น หนูเห็นเงาของคุณขยายออกเพราะแสงอาสดง ท่ามกลางตึกเรียนอันเงียบสงบ พอมองไปก็ได้ยินเสียงเอะอะที่สนาม ทุกๆลมหายใจมีความทรงจำแสนวิเศษของคุณ อยู่ในแต่ละแสงทองที่สาดส่องมา หนูแค่อยากจะบอกคุณคนนั้น ในทุกๆสิ่งที่คุณไม่เคยได้เห็น ใจของหนูเหมือนกำลังต่อสู้มีทั้งขึ้นๆลงๆและผ่อนคลาย นั้นก็เป็นเพราะ หนูรักคุณนะ❤️